ένα μετάξι

[~Έρμαν Έσσε:.....ο άνθρωπος της εξουσίας καταστρέφεται απο την εξουσια , ο άνθρωπος του χρήματος από το χρήμα,ο υποτελής από την υποτέλεια,ο φιλήδονος από την ηδονή.Έτσι και ο Λύκος της Στέπας καταστράφηκε από την ανεξαρτησία του...]


τότε και εγώ θα καταστραφώ απο την αλήθεια;πόσο την αγαπώ..την έχω κάνει όνειρο ζωής.όμως νιώθω πως απαλά και γλυκά μου ματώνει το μυαλό.οπου και αν πάω βλέπω ενα μεταξένιο παιχνιδιάρικο πέπλο ψευτιάς και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να το δεχτεί για να αποκτήσω λίγη ηρεμία όμως δυστυχώς δε μπορώ να με ξεγελάσω και πάντα βράζει μέσα μου ένας ερμητικός ποταμός χάους και θέλω να ουρλιάξω μεχρι να σπάσουν οι φωνητικές μου χορδές και να το σκίσω το ηλίθιο το πέπλο με τα νύχια μου , να το πετσοκόβω μανιακά και να αφήσω τη γλυκιά μου την αλήθεια να πάρει μια λουλουδάτη αναπνοή , ατελείωτη γεμάτη οξυγόνο,να χορέψω μαζί της , να της τραγουδήσω...και ναι ξέρω άτομα που την αφήνουν να τους διακατέχει αν και είναι μετρημένα στα δάχτυλα...πάντως αν είναι μόνο ένα να ξέρεις οτί νιώθω να την αγγαλιάζω στα μάτια ΣΟΥ.

ΧΟΙΡΙΝΟ

μην το πιστεύεις τόσο ,αγόρι μου...κρατάς και ανάποδα την 'ασπίδα' σου...γελοιιιιίε