Καμιά φορά νιώθω πως στο μυαλό μου ρέει ένα ποτάμι , περνά με ορμή γύρω απ'όλες τις αναμνήσεις και υπάρχει ένας ήρωας,ένας πρωταγωνιστής που πνίγεται σε αυτό , που όλο αλλάζει .Μετατρέπεται από ελέφαντα σε ξανθό παιδί και από ξανθό παιδί σε μελαχρινή γυναίκα από τα βάθη της ανατολής που το νερό τη ρίχνει με δύναμη πάνω σε βραχάκια που βρίσκονται στο δρόμο του αλλά αυτή δεν πεθαίνει κι ας κοκκινίζει όλο το ποτάμι από το αίμα της . τότε τσιγγάνα γίνεται και το ταξίδι της συνοδεύουν ωραίες μελωδίες.Και όλα αυτά μέσα στο μυαλό μου.Νιώθω τόσο ευτυχισμένη . Τόσο τυχερή που υπάρχει ο ήλιος και μου δίνει ζωή. Σ'ευχαριστώ...
http://www.youtube.com/watch?v=rNFD77NMpOU&feature=fvwrel
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment